میگفتم همه جا عشقمونو جار نزن بلند میگفتی عاشقمی میگفتم داد نزن

 خودم که مینویسم شدم گیجه شعر مشکل اینه اون بود تی نیجر

 همین اختلاف از ابتدایه رفاقتمون دنبالمون بود تا انتهاش

همه چی رویه معرفت الفبا بود بینه ما من نبود فقط ما بود

 سر ما گرم تر از قبل با یه کلاه موند بی راه نی بینه ما داور خدا بود

 هر وقت خندیدم فاز بر داشتی نمیخندیدم قیافه کج داشتی

 هه انگار تعادل نداشتی قه قه تا قیامت بیخیاله آشتی